design putdeksel

Owja ze hebben hier trouwens prachtige putdeksels! Elke stad heeft zo zijn eigen tekening op de putdeksels staan.

Kajakken @ Mount Odake

Het is nog een heerlijke zonnige dag in November en daar ben ik blij om, want vandaag ga ik Kajakken. Eerst met de trein Tokyo uit naar Mount Adake! Onderweg prachtig uitzicht op Mount Fuji 😃 , Gelukkig krijgen we wel wetsuits en zwemvesten. Vervolgens wandelen we nog een kwartier met onze peddel naar de oever. Dan kan ik in mijn Kajak stappen en drijf ik hard wiebelend weg! Als ik eenmaal mijn balans heb gevonden gaat het prima en vind ik het jammer dat we niet verder gaan en wat meer vaart maken! Er zijn 2 mensen omgeslagen en dat lijkt me toch wel gelee koud! Gelukkig hou ik het droog. Na 2,5 uur kajakken is het tijd voor een wandeling langs de rivier. En een stukje verder zie ik dat die rivier toch echt wel een stuk onstuimiger word. Ik ben blij dat we niet hier gingen kajakken haha, dat is wel het gevorderde niveau. Na de wandelijk zijn we aangekomen bij een sake brouwer en kunnen we verschillende smaken proberen. Ik probeer een met lemon en een met pruimen. De pruimen smaak is erg goed te pruimen! Beetje zoet en wat minder sterk. En dan tijd om dit prachtige gebied weer te verlaten en terug naar de stad.

Metropolitan Area Outer Underground Discharge Channel!

Tokyo heeft Worlds biggest underground discharge channel! Tja en na gezwoegd te hebben op mijn eigen oplossing voor het regenwater in Maastricht moet ik natuurlijk wel gaan bekijken hoe ze dat hier geregeld hebben! Het is super lastig om ertussen te komen voor een rondleiding, maaaaaar 1 dag per jaar word het geopend voor alle belangstellenden! Dus ja ik zit al op tijd in de trein, na bijna 2 uur treinen kom ik aan en ontdek ik tot mijn schok een rij van zeker een halve kilometer aan voor de bus 😮 … Slik! Maar het schijnt een half uurtje lopen zijn vanuit de halte dus dat lijkt me een betere optie dan aansluiten. Na een half uurtje kom ik aan op een groot grasveld waar rijen en rijen mensen staan te wachten in de regen.

Tja er zijn duidelijk meerdere geïnteresseerden. Vol goede moed sluit ik aan. (Als je denkt dat het bij de efteling druk is …?) De moed zinkt weg wanneer ik hoor dat de voorspelling is dat dit 3 uur gaat duren en dat de locatie om 15.30 gesloten wordt. Het is dus nog maar de vraag of we nog wel naar binnen kunnen. Een hoop mensen draaien zich om, maar dit is mijn enige kans en ik moet en zal binnen komen! Onderweg in de rij krijg ik een flesje thee. (Ja thee en koffie kun je hier dus gewoon in een blikje kopen uit een vending machine of uit de convenience store op warm houd schappen. Harstikke handig. Een poosje later word ik door een Duitser getrakteerd op warme worst op een stokje. (Wordt een beetje een vreemd verhaal zo) en nog een uur later een gepofte zoete aardappel en dan zijn we opeens zomaar bij de ingang aanbeland! Jeeeeeeeej we MADE IT! Gauw naar binnen en natuurlijk 100den foto’s genomen. Deze ‘ondergrondse tempel’ is echt zeer indrukwekkend. Het systeem is in 2009 opgeleverd en bestaat uit 5 silo’s van 65 meter hoog en een diameter van 32 meter en 6,4 km tunnels, 50 meter diep onder de grond.

Na een poosje ontdek ik opeens dat er zo goed als geen mensen meer in de ‘tempel’ zijn, dus ik begin als een gek weer foto’s te maken en kom er dan achter dat het de bedoeling is dat we weggaan. Haha ach ja ik doe maar alsof ik niks snap als buitenlander en maak nog een paar foto’s voordat ik als laatste weer naar buiten stap. Al met al een vermoeiende dag, veel wachten en reizen, maar het was een unieke kans en indrukwekkend om te zien dat zo’n project realiteit is.

Okayama

De volgende dag is het tijd om Okayama te verkennen. Eerst naar het kasteel, waar het uitdraait op een verkleedpartijtje en wordt ik aangekleed als een Japanse Prinses.

Daarna naar het prachtige park en ik denk ook wel het mooiste Japanse park dat ik gezien heb tot nu toe. Heerlijk rustig gewandeld en in de avond nog in Okayama gewinkeld

 

Dan de volgende dag met de shinkansen (hele snelle trein) naar huis. En goh wat is dat een verschil, in een paar uur zijn we weer in hartje Tokyo en dat is toch wel stukken comfortabeler dan de bus. Op een deel van de route zou je Mount Fuji kunnen zien, dus ik zit de hele reis met mijn neus tegen de ruit aan te speuren … maar helaas wordt het bewolkt richting Tokyo en is Mount Fuji Foetsie …

Teshima island

Nog een heerlijke zonnige dag en vandaag de boot naar Teshima, want het Teshima art museum mag ik natuurlijk niet missen. Ook hier weer een E-bike gehuurd en lekker de fiets op. Eerst naar het Teshima art museum. De omgeving is weer fantastisch. De routing naar het museum is erg mooi. Bij de ingang aangekomen moeten de schoenen uit, ach daar kijk ik al niet meer van op hier. Dan mag ik het museum betreden. Dat eigenlijk een in beton uitgevoerde vergrote waterdruppel is, met gaten waardoor je de lucht en natuur ziet. Op de vloer is een installatie van waterdruppels en dat is zo fascinerend dat ik hier de hele dag wel naar kan kijken. Het is heerlijk rustgevend en je hoort de vogeltjes op de achtergrond.

Dan weer de fiets op en naar een ander plaatsje op het eiland waar het tijd is voor een kop koffie in het Cool cafe! Echt heel leuk gedaan een grafisch kleurig cafe in een oud japans huis.

Daarna weer terug naar de andere kant van het eiland en dan naar het heart beat museum op het strand. Een mooie installatie van het geluid van de hartslag in een lange donkere ruimte met een peertje dat aan en uitgaat. Daarna nog een stukje gefietst en wat foto’s gemaakt en dan is het weer tijd om de boot terug te pakken. We dachten dat we een retourtje hadden gekocht, maar als we de boot in willen blijkt dat niet zo te zijn. Maar de Japanners zijn weer zo ongelooflijk behulpzaam en zodra ze onze vergissing doorhebben rent er eentje voor ons naar de balie en koopt razendsnel 2 kaartjes zodat we de boot niet missen (en niet te lang ophouden). 

Naoshima!

Het is vrijdagavond en tijd voor een tripje! Eindelijk ga ik naar Naoshima en Teshima, dat staat al zo lang bovenaan mijn verlanglijstje. In het kader van efficient tijdgebruik ga ik met een nachtbus. Eerst met de metro naar Kawasaki. Daar heb je best een leuk uitgaanscentrum dus eerst maar eens lekker een hapje eten en dan is het tijd om op de bus te stappen. Het is net alsof ik in een rijdende doos stap. Alle gordijnen zijn hermetisch dicht zodat je helemaal van de buitenwereld afgesloten bent. Als ik mijn gordijntje open maak om wat naar buiten te kunnen kijken krijg ik al gauw te horen dat die dicht moet blijven. Nouja dan maar proberen te slapen maar dat valt toch ff tegen. Ik kan mijn draai niet vinden en als ik s’nachts naar het toilet ga denk ik … dat wordt nog een hele lange nacht en een gebroken dag morgen … Om half acht s’morgens ben ik op de plek van bestemming, het zonnetje schijnt al en ik voel me verrassend fit. Dus gauw de spullen dumpen in het hotel en de trein in naar de haven om de boot te pakken naar Naoshima. En dan een dagje Tadao Ando’s bekijken!

Aangekomen op het eiland lijkt het me wel handig om alles te bekijken met een fiets (tja Nederlands bloed). Het blijkt dat de gewone fietsen op zijn dus ik krijg een E-bike en goh wat ben ik daar uiteindelijk blij mee, want het is hier niet zo vlak als in Nederland …, maar met die E-bike fiets ik die bergen zo op. Nummer 1 op de lijst is natuurlijk het chichu art museum en dat is ook echt erg mooi. Prachtige omgeving, mooi uitzicht, inspirerende kunst. Na een lunch met uitzicht over de zee stap ik weer de fiets op naar het Benesse house, daarna het hele eiland rond en naar het Ando museum, het nieuwste ontwerp van Tadao Ando en dan als afsluiter naar het Lee Ufan museum. Dan heb ik gelukkig alle favorieten van mijn lijstje gezien en een heerlijke fietstocht gehad en van de omgeving en het zonnetje genoten en is het hoog tijd om de boot weer te pakken.

Boottripje

Asakusa >> Odaiba

Het is echt heerlijk zonnig weer en ik ga naar Asakusa, daar stap ik op de boot richting Odaiba. Onderweg geniet ik van het heerlijke najaarszonnetje. Onderweg nog een tussenstop en dan met de 2e boot onderweg naar de eindbestemming. Wat een heerlijke manier om naar mijn favoriete plekje Odaiba te gaan. Als we onder de rainbow brug door aanmeren is het tijd voor een wandelingetje langs het strand. Daarna een hapje eten en als de zon onder is shoppen in de vele vele malls in Odaiba.

Fireworks!

Het lijkt wel alsof heel Tokyo op de been is vanavond. Grote drommen met mensen bewegen richting de Tama river voor het jaarlijkse vuurwerk festival. Maar zoals altijd hier in Japan ook al zijn er duizenden mensen, het verloopt allemaal heel soepel en iedereen zit op matjes aan de oevers van de rivier om het 1 uur durende vuurwerk spektakel te bekijken. Daarna moeten alle mensen natuurlijk weer in goede banen geleid worden richting de stations of de omliggende wijken. Wij wonen op loopafstand dus dat is heerlijk luxe en het is lekker weer voor een wandelingetje.

Onigiri

Ojja deze moet ik toch ook met jullie delen, in de supermarkt kun je allerlei ‘sushi driehoekjes’ kopen met verschillende vulling erin. Ik weet nooit wat ik koop, dus ik gok maar wat elke keer. Die driehoekjes zijn echt heel slim verpakt, dus als je netjes het stappen plan volgt bij het openen dan vouw je zo het zeewier vers rondom de sushi! Dat hebben ze dan toch wel weer heel slim gemaakt, want zo wordt het niet klef!

Wat een reis!

Na bijna een maand in Nederland ben ik er echt wel aan toe om weer naar mijn eigen plekje te gaan. Ik voel me toch een beetje een nomade die van plekje naar plekje trok met een koffertje. Mijn koffer is vol! overvol, met kaas, pindakaas, hagelslag, drop en alle andere dingen die ik in Japan miste! Gelukkig mag ik 30 kilo mee terug nemen! Ik ga s’ochtends op mijn gemakje naar schiphol. Check in en heb dan nog ruim de tijd. Om 16u vertrek ik met Qatar airways naar Doha waar ik moet overstappen.

S’nachts kom ik in Doha aan. Daar is het een eind lopen naar de douane. Na de controle loop ik dan ook gauw naar mijn gate en dat blijkt weer aan de andere kant van de luchthaven te zijn en die is groot! Na 20 minuten snelwandelen kom ik bij de gate en wordt er net omgeroepen dat de gate gewijzigd wordt :O … dus weer in hoog tempo terug en na 25 minuten kom ik weer in het andere uiterste puntje van de luchthaven aan! Nou ik heb in ieder geval even mijn beweging gekregen voordat ik weer 11 uur stil mag gaan zitten.

Qatar heeft een goede verzorging moet ik zeggen. Lekker en vaak eten en drinken dus ik kom echt niks te kort. Verder heb ik een fijne plek vooraan, ik kan mijn benen strekken zonder de muur aan te raken en ik heb zelfs een ondersteuning voor mijn kuiten. Dus dat maakt de lange reis wel wat comfortabeler.

Als ik in Tokyo aankom ben ik toch wel redelijk gebroken. Van deur tot deur ben ik toch zo’n 30 uur onderweg geweest dus het was weer een hele reis. Nou zou je denken dat je dan wel goed slaapt, maar ik heb toch nog wel last van de jetlag en ben dan ook om 6 uur s’ochtends in de weer met mijn plantjes op het balkon haha. De eerste dagen heb ik nog wel last van de Jetlag en het omschakelen kost wel wat energie. Maar het is toch fijn om weer terug te zijn.